deli bakışını özledim senin..
bu kadar.

eureka?!

senden önce sevebildim mi diye düşünüyorum bazen.. babam sen sevemezsin derdi bana..
içim nefret doluymuş aslında..
nefret mi bilemem ama buz gibiydi bi'şeyler farkınday(d)ım..
buzdan kalp de kırılır camdan kalp gibi..
korkum ondandı belki.. yaklaşamadım kimseye sana yaklaştığım kadar dürüst.. göstermedim kendimi, içimdekini..

ardında saklandığım maskeye, içinde olduğum kabuğa güveniyordum hep.. bunların arkasındaki ben kırılabilirdi çünkü, çaresiz kalabilirdi, umutsuz.. ve en kötüsü o benin gülüşü, öpüşü, bakışı haykırabilirdi "seni seviyorum" diye..
(maskeli ben de sever.. ama sınırlıdır sevgisi hep, kontrol edilebilir ki zaaf olmasın hiç bir zaman.. kabuğundan çıkmadan sever işte o, zarar getirmeden kendisine..)

korkulan oldu seni görünce.. ben seni gördüm, sen beni.. çıplak, savunmasız beni..
kaçmam bu yüzdendi senden.. ben kaçtım, sen yaklaştın.. her yaklaştığında ayrı bir darbe vurdun kabuğuma ve kırdın..
kırdın.. gittin bana kaçacak yer bırakmadan.. ve 'ben' 'sevdim'..

o kadar savunmasız, o kadar boş , o kadar çıplaktım ki, saklandım yeniden zırhımı oluşturana kadar..
zaman aldı, ama oldu..
yeni kabuğumdayım artık..
daha sert, daha güçlü..
kocaman yepyeni bi maskem de var artık.. gülümseme büyüdü ve biraz olgunluk koydum içine..
kalbim?
donuk değil artık, dikenler var çevresinde, kimse dokunamasın diye..

i'm over it (?)

düğümlendi bir şeyler boğazımda..
söyleyemediklerim belki..
uzun süredir aklıma gelmeyen bi sen vardı oysa ki artık..
yanlış şarkı seçimi,
bir kaç damla gözyaşı.. olur o kadar.

ne inkar, ne itiraf, bu yalnızca sitem.