Yok, hayır. "Ben neden..?" dememeliyim. "Sen neden..?" de yasak. Sen "Ben neden...?" demelisin bu saatten sonra. Dikkatimi dağıtmak için elime geçen bir fırsattı bu, dağıldı mı dikkatim, evet. Şimdi dikkatim bu yeni "unsur"da toplanırsa o zaman üstümüzden yeni bir kuş geçmesi gerekmez mi? Gerekir. Bu sefer de kuşa odaklansam? Köpek geçmesini beklerim. Sonu yok ki bunun.
Fazla düşünmeyi geçtim, düşünmesem hiç, düşünemesem, en iyisi o olacak. Bazı şeyler bu saatten sonra değişmez ki kafalara saksı inmedikten sonra. Saksıyla kafaya geçirmeyi de beceremiyorsam, susarım ben de. Zaafımı kabul eder, caddeden geçen kırmızı arabaları sayarım, yeşil odalara kaç kere girdiğimi saymak yerine. Hem ne bileyim, işlerim var benim, çalışmam gereken derslerim, odaklandığım projelerim. Sadece olmayacak duaya amin demeye vaktim yok, o kadar and I've been here before.
Neyse, iş di mi? Çok çalışmalar. Daha astronot olcam ben.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder